
วิธีจัดตารางชีวิต พิชิตเรียนต่อเมืองนอก ตอนที่ 4
Series Blog เพื่อคนทีอยากตอบคำถามว่าจริงๆแล้วมาเรียนทำไม และเรียน/อยู่ยังไงให้มีความสุข?? Series นี้ไม่ได้ให้คำตอบเป๊ะๆ แต่ให้แง่มุมที่ทำให้น้องรับมือเรื่องที่ไม่เคยเจอได้ง่ายและเรียนแบบมี ความสุขมากขึ้น
แบ่งเป็น 6 ตอน ฝากติดตามด้วยนะคะ
1. มาเรียนอย่างมีเป้าหมาย : มาเรียนเพราะอะไร ทําไมต้องเรียนต่อ
2. เตรียมตัวให้พร้อม ทั้งร่างกาย ความคิด และจิตใจ
3. ตีแตกตารางเรียน - เล่น : จัดการเวลาให้อยู่หมัด
4. เปลี่ยนมุมกด (ดัน) ให้เป็นมุมผลัก (ดัน)
5. คบเพื่อนอารมณ์ดี มีชัยไปกว่าครึ่ง
6. Work hard Play hard ชีวิตอย่าอยู่แต่ในมหาลัย หากิจกรรมอะไรทําจะได้ไม่เครียด
ตอนที่ 4 เปลี่ยนมุมกด (ดัน) ให้เป็นมุมผลัก (ดัน)
เพื่อนๆ หลายคนมาเรียนที่นี่ด้วยความหวังว่าอยากจะได้ Distinction ซึ่งเป็นเรื่องปรกติ เวลาเรียนเราก็อยากได้เกรด 4 อยากได้ A เพราะมันเป็นเครื่องบ่งบอกความสําเร็จของเรา แต่บอกตามตรงว่า การกดดันตัวเองว่า จะต้องได้ Distinction เท่านั้น จะทําให้เราเครียดเปล่าๆ เพื่อนๆ บางคนไม่รู้ว่าระบบที่อังกฤษ การได้คะแนน 70% ขึ้นไปนั้น “ยากมาก” นักเรียนไม่ถึง 10% เท่านั้นที่ทําได้ พอเห็นว่าตัวเองได้ 65% (แต่ตอนอยู่ไทยได้ 80 - 90%) ก็ถึงกับช็อค ร้องไห้ กลายเป็นกดดันตัวเองมากกว่าเดิม
พี่รู้สึกว่า ความสนใจ ความอยากรู้อยากเห็น ความอยากเรียนรู้ ต้องมาเป็นอันดับแรก ถ้าเราสนุกที่จะเรียน มี ความสุขในการเรียน ไม่มีเหตุผลอะไรที่เราจะทํามันไม่ได้ดี งานวิจัยหลายชิ้นพบว่า คนที่มีความสุขกับสิ่งที่ทําจะประสบความสําเร็จมากกว่าคนที่ไม่มีความสุข ดังนั้นแทนที่จะสร้างเงื่อนไขให้ตัวเองว่า “ฉันจะต้องได้ Distinction ฉันถึงจะมีความสุข” ลองเปลี่ยนความคิดเป็น “ฉันสนุกที่ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ทุกวัน” การเปลี่ยนมุมมองเช่นนี้จะทําให้เรามีความสุขมากขึ้น
สิ่งที่พี่พูดถึงอาจจะพูดในอีกแง่มุมหนึ่งได้ว่า ความสำเร็จมีสองแบบ คือ ความสำเร็จที่เห็นจากผลลัพธ์ (Result Based Success) และ ความสำเร็จในการพยายาม (Effort Based Success) แน่นอนว่าทุกคนอยากได้ Distinction และจะมีความสุขกับตัวเองถ้าได้ผลลัพธ์ดังกล่าว แต่อย่าลืมให้รางวัลกับความพยายามของตัวเองในระหว่างทางด้วย อย่าลืมว่าเราทำงานหนักแค่ไหนหรือพยายามแค่ไหน ถึงแม้จะไม่ประสบความสำเร็จแต่เรามีโอกาสสำเร็จมากกว่าคนที่ไม่พยายามเลย
สุดท้ายลองคิดดูว่า คนที่คาดหวังอยากจะได้ Distinction แต่สุดท้ายแล้วไม่ได้ จะรู้สึกผิดหวังแค่ไหน เทียบกับคนที่เรียนเพราะมีความสุขที่จะเรียน ไม่ได้คาดหวังอะไรขอแค่ผ่าน คนหลังนี้ถึงแม้ไม่ได้ Distinction ก็จะไม่ผิดหวัง แต่ถ้าเกิดได้ Distinction ขึ้นมาละก็คงดีใจสุดๆ แต่ที่สําคัญคือ คนหลังนี้มีความสุขในทุกๆ วันที่เรียนต่อ ไม่จําเป็นต้องรอให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีถึงจะมีความสุข ลองคิดดูนะว่าเราอยากจะเป็นแบบคนไหน ?